زمان آیندهی مقدم ناتمام در فارسی معیار وجود ندارد اما در برخی گویشهای فارسی، از جمله گویشهای خراسان وجود داشته و به کار میرود.
ویژگیها
دستور ساخت
صرف مثبت
صرف فعل «رفتن»
من |
میرفته بوده خواهم بود |
ما |
میرفته بوده خواهیم بود |
تو |
میرفته بوده خواهی بود |
شما |
میرفته بوده خواهید بود |
او |
میرفته بوده خواهد بود |
ایشان |
میرفته بوده خواهند بود |
صرف فعل «کار کردن»
من |
کار میکرده بوده خواهم بود |
ما |
کار میکرده بوده خواهیم بود |
تو |
کار میکرده بوده خواهی بود |
شما |
کار میکرده بوده خواهید بود |
او |
کار میکرده بوده خواهد بود |
ایشان |
کار میکرده بوده خواهند بود |
دکتر جمال رضایی در کتاب «بررسی گویش بیرجند» در صفحهی ۲۸۹ این زمان را با نام «آیندهی دورتر استمراری» معرفی کردهاند.
صرف منفی
صرف منفی با افزودن پیشوند «ن» به «می» ساخته میشود.
صرف فعل «رفتن»
من |
نمیرفته بوده خواهم بود |
ما |
نمیرفته بوده خواهیم بود |
تو |
نمیرفته بوده خواهی بود |
شما |
نمیرفته بوده خواهید بود |
او |
نمیرفته بوده خواهد بود |
ایشان |
نمیرفته بوده خواهند بود |
صرف فعل «کار کردن»
من |
کار نمیکرده بوده خواهم بود |
ما |
کار نمیکرده بوده خواهیم بود |
تو |
کار نمیکرده بوده خواهی بود |
شما |
کار نمیکرده بوده خواهید بود |
او |
کار نمیکرده بوده خواهد بود |
ایشان |
کار نمیکرده بوده خواهند بود |