ویژگیها
دستور ساخت
مصدر بریده با حذف «ن» (an) از پایان مصدر به دست می‌آید.
صرف مثبت
صرف فعل «رفتن»
| من |
می‌خواهم رفت |
ما |
می‌خواهیم رفت |
| تو |
می‌خواهی رفت |
شما |
می‌خواهید رفت |
| او |
می‌خواهد رفت |
ایشان |
می‌خواهند رفت |
صرف فعل «کار کردن»
| من |
کار می‌خواهم کرد |
ما |
کار می‌خواهیم کرد |
| تو |
کار می‌خواهی کرد |
شما |
کار می‌خواهید کرد |
| او |
کار می‌خواهد کرد |
ایشان |
کار می‌خواهند کرد |
دکتر جمال رضایی در کتاب «بررسی گویش بیرجند» در صفحه‌ی ۲۸۴ این زمان را با نام «آینده‌ی استمراری» معرفی کرده‌اند.
صرف منفی
صرف منفی با قرار دادن پیش‌وند «ن» پیش از «می» ساخته می‌شود.
صرف فعل «رفتن»
| من |
نمی‌خواهم رفت |
ما |
نمی‌خواهیم رفت |
| تو |
نمی‌خواهی رفت |
شما |
نمی‌خواهید رفت |
| او |
نمی‌خواهد رفت |
ایشان |
نمی‌خواهند رفت |
صرف فعل «کار کردن»
| من |
کار نمی‌خواهم کرد |
ما |
کار نمی‌خواهیم کرد |
| تو |
کار نمی‌خواهی کرد |
شما |
کار نمی‌خواهید کرد |
| او |
کار نمی‌خواهد کرد |
ایشان |
کار نمی‌خواهند کرد |
نمونه
- می‌باید به ژرفنا در آیم [...] به زبان مردمان، همان مردمانی که به سوی ایشان فرود می‌خواهم رفت (نیچه — چونین گفت زرتشت)
- یاد کن ای محمد که موسی شاگرد خویش را گفت: «می‌خواهم رفت بر دوام تا آن گه که دو دریا رسد به هم» (رشیدالدین میبدی — کشف‌الاسرار و عدة‌الابرار)