آینده‌ی ساده‌ی گزارشی | دستور فعل و زمانهای زبان فارسی

ویژگیها

زمان	وجه	نمود
آینده	گزارشی	ساده

دستور ساخت

برای ساخت زمان آینده‌ی ساده‌ی گزارشی، فعل کمکی «خواستن» در زمان حال ساده صرف و با مصدر بریده‌ی فعل مورد نظر آمیخته می‌گردد. مصدر بریده با انداختن «ن» (an) از پایان مصدر به دست می‌آید.

فعل کمکی «خواستن» به زمان حال ساده	+	مصدر بریده‌ی فعل اصلی

صرف مثبت

صرف فعل «رفتن»
من	خواهم رفت	ما	خواهیم رفت
تو	خواهی رفت	شما	خواهید رفت
او	خواهد رفت	ایشان	خواهند رفت

صرف فعل «کار کردن»
من	کار خواهم کرد	ما	کار خواهیم کرد
تو	کار خواهی کرد	شما	کار خواهید کرد
او	کار خواهد کرد	ایشان	کار خواهند کرد

صرف منفی

صرف منفی آینده‌ی ساده با افزودن پیش‌وند «ن» به فعل کمکی «خواستن» ساخته می‌شود.

صرف فعل «رفتن»
من	نخواهم رفت	ما	نخواهیم رفت
تو	نخواهی رفت	شما	نخواهید رفت
او	نخواهد رفت	ایشان	نخواهند رفت

صرف فعل «کار کردن»
من	کار نخواهم کرد	ما	کار نخواهیم کرد
تو	کار نخواهی کرد	شما	کار نخواهید کرد
او	کار نخواهد کرد	ایشان	کار نخواهند کرد

نمونه

هیچ‌ یک از زمانهای آینده از جمله زمان آینده‌ی ساده، در فارسی گفتاری به کار نمی‌رود. زمانهای حال برای بیان آینده نیز به کار می‌روند. از روی بافت متن می‌توان به زمان فعل پی برد. برای نمونه، از روی قیدهایی که در متن به کار رفته‌است. در فارسی نوشتاری نیز، زمانهای حال کاربرد بیشتری از زمانهای آینده دارند.

فردا دارم می‌رم آزمایش بدم (آینده‌ی استمراری). احتمالا ٢١ مرداد عمل می‌شم (آینده‌ی ساده).
تابستان آینده به فرانسه سفر می‌کنیم. (قید «تابستان آینده» نشان از زمان آینده دارد)
با خاطیان ورزشگاه آزادی برخورد می‌شود. (آینده‌ی ساده)
این هتل یکی از گرانترین مرکزهای اقامتی ایران خواهد شد.
استفان هاوکینگ هشدار می‌دهد که فرازمینیان احتمالا به زمین یورش خواهند برد و منابع آن را غارت خواهند کرد و سپس رخت بر بسته و خواهند رفت.

آینده‌ی گزارشی

آینده‌ی ناتمام

فهرست