ویژگیها
دستور ساخت
فعل کمکی داشتن به زمان گذشتهی ساده |
+ | فعل اصلی به زمان گذشتهی ناتمام |
---|
صرف مثبت
من | داشتم میرفتم | ما | داشتیم میرفتیم |
---|---|---|---|
تو | داشتی میرفتی | شما | داشتید میرفتید |
او | داشت میرفت | ایشان | داشتند میرفتند |
من | داشتم کار میکردم | ما | داشتیم کار میکردیم |
---|---|---|---|
تو | داشتی کار میکردی | شما | داشتید کار میکردید |
او | داشت کار میکرد | ایشان | داشتند کار میکردند |
ساختهای معادل
زمان گذشتهی استمراری عنصری از فارسی گفتاری ایران است و در شکل اصیل فارسی نوشتاری که میان همهی کشورهای فارسیزبان مشترک است، وجود ندارد. در زبان نوشتاری، از گذشتهی ناتمام یا ساختهایی چون «در حال … بودن» و «مشغول … بودن» استفاده میگردد.
گذشتهی استمراری | جایگزینهای آن در زبان نوشتاری |
---|---|
داشت کار میکرد | کار میکرد در حال کار کردن بود مشغول کار کردن بود سرگرم کار کردن بود |
صرف منفی
نمود استمراری تنها زمانی به کار میرود که بخواهیم در جریان بودن فعلی را بیان کنیم. به همین دلیل، زمان گذشتهی استمراری صرف منفی ندارد.
گذشتهی استمراری | جایگزینهای آن در زبان نوشتاری |
---|---|
کار نمیکرد در حال کار کردن نبود مشغول کار کردن نبود سرگرم کار کردن نبود |
در دیگر زبانها
زمان گذشتهی استمراری فارسی شبیه زمان past continuous انگلیسیست. برای ترجمهی فعلهای مثبت این زمان انگلیسی میتوان از گذشتهی ناتمام، گذشتهی استمراری یا ساختهای استمراری استفاده کرد. برای صرف منفی نیز، به جز گذشتهی استمراری که صرف منفی ندارد، میتوان از مابقی گزینهها استفاده کرد.
انگلیسی | فارسی |
---|---|
He was working | داشت کار میکرد کار میکرد در حال کار کردن بود مشغول کار کردن بود سرگرم کار کردن بود |
He was not working | کار نمیکرد در حال کار کردن نبود مشغول کار کردن نبود سرگرم کار کردن نبود |