ویژگیها
دستور ساخت
صرف مثبت
صرف فعل «رفتن»
من |
رفته بودم |
ما |
رفته بودیم |
تو |
رفته بودی |
شما |
رفته بودید |
او |
رفته بود |
ایشان |
رفته بودند |
صرف فعل «کار کردن»
من |
کار کرده بودم |
ما |
کار کرده بودیم |
تو |
کار کرده بودی |
شما |
کار کرده بودید |
او |
کار کرده بود |
ایشان |
کار کرده بودند |
صرف منفی
صرف منفی با قرار دادن پیشوند «ن» پیش از مادهی گذشته ساخته میشود:
صرف فعل «رفتن»
من |
نرفته بودم |
ما |
نرفته بودیم |
تو |
نرفته بودی |
شما |
نرفته بودید |
او |
نرفته بود |
ایشان |
نرفته بودند |
صرف فعل «کار کردن»
من |
کار نکرده بودم |
ما |
کار نکرده بودیم |
تو |
کار نکرده بودی |
شما |
کار نکرده بودید |
او |
کار نکرده بود |
ایشان |
کار نکرده بودند |
نمونه
- وفتی پلیس رسید، دزد فرار کرده بود.
- یکی از بیادعاترین انسانهایی بود که تا کنون دیده بودم.
- از آنجایی که ثروت خود را با تلاش و کوشش به دست آورده بود، خیلی خوب ارزش پولهایش را میدانست.
در دیگر زبانها
گذشتهی پیشین فارسی معادل past perfect انگلیسی و plus-que-parfait فرانسویست.