زمان گذشته‌ی پایای گزارشی دارای نمود پایا (imperfective) و سویه‌ی گزارشی (indicative) است. نمود پایا نشان می‌دهد که کنش در بازه‌ای از زمان گذشته پایدار و ماندگار بوده. سویه‌ی گزارشی نشان می‌دهد که این زمان بر پایه‌ی نگرش و روی‌کرد ذهنی نیست و کنش را آن گونه که در جهان بیرون است گزارش می‌کند. نام انگلیسی این زمان از دید زبان‌شناسی نوین imperfective past و از دید تاریخی، imperfect است.

روش ساخت

زمان گذشته‌ی پایای گزارشی بر پایه‌ی الگوی زیر ساخته می‌شود:

صرف مثبت

صرف فعل ساده‌ی «رفتن»
من می‌رفتم ما می‌رفتیم
تو می‌رفتی شما می‌رفتید
او می‌رفت ایشان می‌رفتند
صرف فعل مرکب «کار کردن»
من کار می‌کردم ما کار می‌کردیم
تو کار می‌کردی شما کار می‌کردید
او کار می‌کرد ایشان کار می‌کردند

صرف منفی

ریخت منفی گذشته‌ی پایا با افزودن «نه» (na) پیش از «می» ساخته می‌شود. در نگارش رایج، «نه» پیوسته به «می» نوشته می‌شود. در فارسی معیار ایران، تلفظ «نه» پیش از «می» به ne دگرگون گشته. بنا بر این، «نمی‌رفتم» به جای namîraftam به ریخت nemîraftam تلفظ می‌گردد و به همین سان، برای پنج سازه‌ی دیگر.

صرف فعل ساده‌ی «رفتن»
من نمی‌رفتم ما نمی‌رفتیم
تو نمی‌رفتی شما نمی‌رفتید
او نمی‌رفت ایشان نمی‌رفتند
صرف فعل مرکب «کار کردن»
من کار نمی‌کردم ما کار نمی‌کردیم
تو کار نمی‌کردی شما کار نمی‌کردید
او کار نمی‌کرد ایشان کار نمی‌کردند

نمونه

موردهای ویژه

فعلهای «بودن» و «داشتن» معمولا در گذشته‌ی پایا صرف نمی‌شوند و به جای آن، ریخت گذشته‌ی مط‍لق به کار می‌رود:

با این حال، هنگامی که بر دنباله‌دار بودن کنش در بازه‌ای از زمان تأکید باشد یا هنگامی که با ساختار شرطی، خواستاری و مانند آن سر و کار داشته باشیم، ریخت پایا به کار می‌رود:

در دیگر زبانها

زبان انگلیسی نمود پایا ندارد. بنا بر این، هیچ‌کدام از زمانهای پایای فارسی، از جمله زمان گذشته‌ی پایا، برابری در انگلیسی ندارند. هر دو جمله‌ی زیر در انگلیسی با زمان past simple (گذشته‌ی ساده) بیان می‌شوند زیرا انگلیسی زمان جداگانه‌ای برای نمود پایا ندارد.

I ran five miles yesterday
دیروز پنج مایل دویدم
I ran five miles every morning
هر صبح پنج مایل می‌دویدم

زمانهای imparfait فرانسوی، pretérito imperfecto اسپانیایی و imperfetto ایتالیایی، همسان زمان گذشته‌ی پایای فارسی‌اند.