ماده‌ی آینده‌ی مجهول (به انگلیسی: future passive participle) یکی از شش ماده‌ی فعل در زبان فارسی‌ست. برای مجهول کردن یک فعل، از ماده‌ی گذشته‌ی معلوم آن فعل و فعل کمکی «شدن» استفاده می‌شود. به همین ترتیب، ماده‌ی آینده‌ی مجهول یک فعل از ترکیب ماده‌ی گذشته‌ی معلوم آن فعل و «شدنی» که ماده‌ی آینده‌ی معلوم فعل کمکی «شدن» است، به دست می‌آید.

ماده‌ی گذشته‌ی معلوم فعل اصلی «شدنی»
(ماده‌ی آینده‌ی معلوم فعل کمکی «شدن»)

نمونه:

مصدر ماده‌ی آینده‌ی مجهول
شستن شسته‌شدنی
دیدن دیده‌شدنی
شکستن شکسته‌شدنی

برای به دست آوردن ماده‌ی آینده‌ی مجهول آن دسته از فعلهای مرکب که با فعل «کردن» یا فعلهای هم‌معنای آن ساخته شده‌اند، فعل «کردن» را با «شدنی» جایگزین می‌کنیم.

مصدر ماده‌ی آینده‌ی مجهول
باز کردن بازشدنی
پاک کردن پاک‌شدنی
نابود کردن نابودشدنی
نابود ساختن نابودشدنی
حل کردن حل‌شدنی
تکرار کردن تکرارشدنی
تکرار نمودن تکرارشدنی
معالجه کردن معالجه‌شدنی

ریخت منفی

ریخت منفی ماده‌ی آینده‌ی مجهول با پیش‌وند کردن «نه» (na) به «شدنی» ساخته می‌شود. گاه، به ویژه در زبان ادبی، پیش‌وند «نا» (nâ) به جای «نه» به کار می‌رود.

ریخت مثبت ریخت منفی
فراموش‌شدنی فراموش‌نشدنی
نابودشدنی نابودنشدنی
بازشدنی بازنشدنی
پاک‌شدنی پاک‌نشدنی