زمان حال کامل پایای گزارشی دارای سویه‌ی گزارشی (indicative) و نمودهای کامل (perfect) و پایا (imperfective) است. نمود پایا نشان می‌دهد که کنش در بازه‌ای از زمان گذشته پایدار و ماندگار بوده و نمود کامل، این کنش را به زمان حال پیوند می‌زند تا یا آن را بازگو کند یا نشان دهد که برآمد و پیآمدش تا زمان حال پابرجا است. سویه‌ی گزارشی نشان می‌دهد که این زمان بر پایه‌ی نگرش و روی‌کرد ذهنی نیست و کنش را آن گونه که در جهان بیرون است گزارش می‌کند. نام انگلیسی این زمان imperfective present perfect است. در دستور رایج، به آن «ماضی نقلی استمراری» یا «گذشته‌ی نقلی استمراری» می‌گویند که نام مناسبی نیست. این زمان نمود پایا یا ناتمام (imperfective) دارد و نه «استمراری» (progressive). دیگر آن که اصطلاح «گذشته‌ی نقلی» با دستور زبانهای هندواروپایی همخوانی ندارد و نمود «کامل» داشتن این زمان را نشان نمی‌دهد.

روش ساخت

زمان حال کامل پایای گزارشی بر پایه‌ی الگوی زیر ساخته می‌شود:

صرف مثبت

صرف فعل ساده‌ی «رفتن»
من می‌رفته‌ام ما می‌رفته‌ایم
تو می‌رفته‌ای شما می‌رفته‌اید
او می‌رفته ایشان می‌رفته‌اند
صرف فعل مرکب «کار کردن»
من کار می‌کرده‌ام ما کار می‌کرده‌ایم
تو کار می‌کرده‌ای شما کار می‌کرده‌اید
او کار می‌کرده ایشان کار می‌کرده‌اند

صرف منفی

صرف منفی حال کامل پایا با افزودن «نه» (na) پیش از «می» ساخته می‌شود. در نگارش رایج، «نه» پیوسته به «می» نوشته می‌شود. در فارسی معیار ایران، تلفظ «نه» پیش از «می» به ne دگرگون گشته.

صرف فعل ساده‌ی «رفتن»
من نمی‌رفته‌ام ما نمی‌رفته‌ایم
تو نمی‌رفته‌ای شما نمی‌رفته‌اید
او نمی‌رفته ایشان نمی‌رفته‌اند
صرف فعل مرکب «کار کردن»
من کار نمی‌کرده‌ام ما کار نمی‌کرده‌ایم
تو کار نمی‌کرده‌ای شما کار نمی‌کرده‌اید
او کار نمی‌کرده ایشان کار نمی‌کرده‌اند

نمونه

در دیگر زبانها

حال کامل پایا برابری در بسیاری از زبانها از جمله فرانسوی و انگلیسی ندارد. برای ترجمه‌ی زمان حال کامل استمراری (present perfect progressive) انگلیسی می‌توان از این زمان فارسی استفاده کرد.