فرانسوی زبانی «رومیایی» از خانواده‌ی زبانهای هندواروپایی‌ست. زبانهای اسپانیایی، ایتالیایی و پرتغالی هم‌خانواده‌ی زبان فرانسوی بوده و همگی از زبان لاتین روم باستان ریشه گرفته‌اند. از همین روست که آنها را «رومیایی» نام نهاده‌اند. فرانسوی زبان رسمی ۲۹ کشور و یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است.
پیشینه‌ی زبان فرانسوی در ایران به دوران صفویان باز می‌گردد. در دوران قاجار، زبان و ادبیات فرانسه محبوبیت فراوانی یافت و جایگاهی همسنگ و حتی شاید فراتر از زبان انگلیسی در جامعه‌ی امروزین ایران می‌داشت. پس از زبان عربی، فرانسوی بیشترین شمار وام‌واژه را در زبان فارسی دارد. واژگان روزمره‌ای همچون «مرسی، کنکور، نمره، لیسانس، آدرس، کاندید، آژانس، دوش، شارژ، کادو، آسانسور، ادکلن، مانتو، مبل» از نمونه‌ی واژگانی هستند که از زبان فرانسوی درون زبان فارسی گشته‌اند.
در این بخش از وبگاه، دستور زبان فرانسوی پیشکش دوستداران این زبان می‌گردد. کار نوشتن دستور پیش رو از صفر آغاز گردیده و رونوشتی از کارهای دیگران نیست. با گذشت زمان، محتوای آن گسترش خواهد یافت و کوشش می‌گردد دستوری فراگیر فراهم آید. برای آگاهی از اصطلاحهای دستوری به‌کاررفته، به این نوشتار مراجعه بفرمایید: برابر فارسی برخی از اصطلاحهای زبان‌شناسی.