ضمیر گسسته که به آن «ضمیر تأکیدی» (pronom accentué) نیر می‌گویند، گونه‌ای دیگری از ضمیر شخصی‌ست که در موردهایی خاص، به جای ضمیر فاعلی و مفعولی به کار می‌رود.
| مفرد | جمع | |
|---|---|---|
| اول شخص | moi من | nous ما |
| دوم شخص | toi تو | vous شما |
| سوم شخص | lui او (نرینه) | eux آنها (نرینه) |
| elle او (مادینه) | elles elles (مادینه) |
برای سوم شخص مفرد، ضمیر soi نیز وجود دارد که معادل ضمیرهای «خود»، «خویش» و «خویشتن» در زبان فارسی‌ست.
هنگام تأکید بر روی فاعل
| Lui, il aime manger |
| C'est moi |
هنگام به کار بردن دو ضمیر فاعلی
| Lui et elle mangent |
پس از حرف اضافه
| Il parle avec toi |
| Le livre est à moi |
| Ils sont rentrés chez eux |
| C'est pour lui |
پس از que
| Elle pèse moins que moi |
در ترکیب با même
| C'est lui-même qui me l'a dit |